နွားကောင်းမွေးမြူရန် အချက် ၁၂ ချက်

နွားများ၏ အာဟာရသည် နွားများ၏ မျိုးပွားမှုကို ထိခိုက်စေသည့် အရေးကြီးသော အချက်ဖြစ်သည်။နွားများကို သိပ္ပံနည်းကျ မွေးမြူသင့်ပြီး မတူညီသော ကိုယ်ဝန်ဆောင်ကာလများအလိုက် အာဟာရဖွဲ့စည်းပုံနှင့် အစာထောက်ပံ့မှုကို အချိန်မီ ချိန်ညှိသင့်သည်။ကာလတစ်ခုစီအတွက် လိုအပ်သော အာဟာရပမာဏသည် ကွဲပြားသည်၊ အာဟာရမလုံလောက်သော်လည်း ဤအဆင့်အတွက် သင့်လျော်ပါသည်။မသင့်လျော်သော အာဟာရကြောင့် နွားများတွင် မျိုးပွားမှုကို အတားအဆီး ဖြစ်စေသည်။အာဟာရပမာဏများလွန်းခြင်း သို့မဟုတ် နိမ့်လွန်းခြင်းသည် နွားများ၏ libido ကို လျော့နည်းစေပြီး မိတ်လိုက်ရာတွင် အခက်အခဲဖြစ်စေသည်။အာဟာရဓာတ်များ လွန်ကဲစွာ စားသုံးခြင်းသည် နွားများ အလွန်အကျွံ အဝလွန်ခြင်းကို ဖြစ်စေနိုင်ပြီး သန္ဓေသားလောင်း သေဆုံးမှု တိုးလာကာ ခြေသလုံးသား ရှင်သန်မှုနှုန်းကို လျှော့ချနိုင်သည်။ပထမဦးဆုံး estrus ရှိနွားများတွင် ပရိုတင်း၊ ဗီတာမင်နှင့် သတ္တုဓာတ်များ ဖြည့်စွက်ရန် လိုအပ်ပါသည်။နွားများသည် အပျိုဖော်ဝင်ချိန်မတိုင်မီနှင့် အပြီးတွင် အရည်အသွေးမြင့် အစိမ်းရောင် အစားအစာများ သို့မဟုတ် စားကျက်များ လိုအပ်သည်။နွားများကို အစာကျွေးခြင်းနှင့် စီမံခန့်ခွဲခြင်းတို့ကို အားကောင်းစေရန်၊ နွားများ၏ အာဟာရအဆင့်ကို မြှင့်တင်ရန်နှင့် နွားများ ပုံမှန် estrus ဖြစ်စေရန် သင့်လျော်သော ခန္ဓာကိုယ် အခြေအနေကို ထိန်းသိမ်းရန် လိုအပ်ပါသည်။မွေးစတွင် ကိုယ်အလေးချိန် သေးငယ်သည်၊ ကြီးထွားမှုနှေးကွေးကာ ရောဂါခံနိုင်ရည် ညံ့ဖျင်းသည်။

နွားမွေးမြူရာတွင် အဓိကအချက်များမှာ-

1. မွေးမြူထားသောနွားများသည် ပိန်လွန်းသည်ဖြစ်စေ အဆီမဖြစ်စေဘဲ ခန္ဓာကိုယ်အနေအထား ကောင်းမွန်အောင် ထိန်းသိမ်းထားရပါမည်။ပိန်လွန်းသူများအတွက် အာရုံစူးစိုက်မှု နှင့် လုံလောက်သော စွမ်းအင် ဖြည့်တင်းပေးသင့်သည်။ပြောင်းကို ကောင်းစွာဖြည့်စွက်နိုင်ပြီး နွားများကို တစ်ချိန်တည်းတွင် တားဆီးသင့်သည်။အရမ်းဆူတယ်။အလွန်အကျွံအဝလွန်ခြင်းသည် နွားများတွင် သားဥအိမ် steatosis ကိုဖြစ်ပေါ်စေပြီး follicular ရင့်ကျက်မှုနှင့် မျိုးဥထွက်ခြင်းကို ထိခိုက်စေပါသည်။

2. ကယ်လ်စီယမ်နှင့် ဖော့စဖရပ်ကို ဖြည့်စွက်ရန် ဂရုပြုပါ။Dibasic Calcium phosphate၊ ဂျုံဖွဲနု (သို့) premix ကို အစာထဲသို့ ထည့်ခြင်းဖြင့် ကယ်လ်စီယမ်နှင့် ဖော့စဖရပ်၏ အချိုးကို ဖြည့်စွက်နိုင်ပါသည်။

3. ပြောင်းဖူးနှင့် ပြောင်းဖူးကို အဓိကအစာအဖြစ် အသုံးပြုသောအခါတွင် စွမ်းအင်ကို ဖြည့်တင်းပေးနိုင်သော်လည်း အစိမ်းလိုက်ပရိုတင်း၊ ကယ်လ်စီယမ်နှင့် ဖော့စဖရပ်တို့သည် အနည်းငယ် မလုံလောက်သောကြောင့် ဖြည့်စွက်ရန် အထူးသတိပြုသင့်သည်။ပရိုတင်းကြမ်း၏ အဓိကအရင်းအမြစ်မှာ ကိတ်မုန့်မျိုးစုံ (အစာ) ဖြစ်သည့် ပဲပုပ်ကိတ် (အစာ)၊ နေကြာကိတ်မုန့် စသည်တို့ဖြစ်သည်။

4. နွား၏အဆီအခြေအနေသည် 80% အဆီနှင့်အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။အနိမ့်ဆုံးအဆီ 60% အထက်ဖြစ်သင့်သည်။အဆီ 50% ပါသော နွားများသည် အပူထဲတွင် မရှိသလောက် နည်းပါးသည်။

5. ကိုယ်ဝန်ဆောင်နွားမများ၏ ကိုယ်အလေးချိန်သည် နို့တိုက်ကျွေးရန်အတွက် လုံလောက်သောအာဟာရများရရှိရန် အတန်အသင့် တိုးသင့်သည်။

6. ကိုယ်ဝန်ဆောင်နွားမများ၏နေ့စဉ်အစာလိုအပ်ချက်- ပိန်သောနွားမများသည် ခန္ဓာကိုယ်အလေးချိန်၏ 2.25%၊ အလယ်အလတ် 2.0%, ခန္ဓာကိုယ်အခြေအနေကောင်းမွန်ပြီး 1.75% နှင့် နို့တိုက်ချိန်အတွင်း 50% ဖြင့် စွမ်းအင်တိုးစေသည်။

7. ကိုယ်ဝန်ဆောင်နွားမများ၏ စုစုပေါင်းအလေးချိန်သည် 50 ကီလိုဂရမ်ခန့်ရှိသည်။ကိုယ်ဝန်နောက်ဆုံးရက် 30 အတွင်း အစာကျွေးခြင်းကို ဂရုပြုသင့်သည်။

8. နို့တိုက်နွားမများ၏ စွမ်းအင်လိုအပ်ချက်မှာ ကိုယ်ဝန်ဆောင်နွားမများထက် 5% ပိုမိုမြင့်မားပြီး ပရိုတင်း၊ ကယ်လ်စီယမ်နှင့် ဖော့စဖရပ်တို့၏ လိုအပ်ချက်များသည် နှစ်ဆမြင့်မားသည်။

၉။ နွားမွေးပြီး ရက် ၇၀ အတွင်း နွားများ၏ အာဟာရအခြေအနေသည် နွားသငယ်အတွက် အရေးကြီးဆုံးဖြစ်သည်။

10. နွားမွေးပြီး နှစ်ပတ်အကြာတွင် သားအိမ်ကျခြင်းမှ ကာကွယ်ရန် ဖွဲနုဟင်းချိုနှင့် သကြားညိုရေကို ထည့်ပါ။နွားများ မွေးဖွားပြီးနောက် လုံလောက်သော သန့်ရှင်းသော သောက်ရေကို သေချာစွာ ပေးဆောင်ရပါမည်။

11. နွားမွေးပြီး သုံးပတ်အတွင်း- နို့ထွက်နှုန်း တိုးလာကာ အာရုံစူးစိုက်မှု တိုးလာကာ တစ်နေ့လျှင် အခြောက် ၁၀ ကီလိုဂရမ်ခန့်၊ အရည်အသွေးမြင့် ကြမ်းကြမ်းနှင့် အစိမ်းရောင် အစားအစာများကို ပိုကောင်းစေပါသည်။

12. မီးဖွားပြီးသုံးလအတွင်း- နို့ထွက်နှုန်းကျဆင်းသွားပြီး နွားမသည် ကိုယ်ဝန်ရှိလာပြန်သည်။ဤအချိန်တွင် အာရုံစူးစိုက်မှုကို သင့်လျော်စွာ လျှော့ချနိုင်သည်။